در این مقاله به شما می آموزیم که چگونه می توانید شروع به گرفتن عکس های ماکرو کنید، برای عکاسی ماکرو به چه تجهیزاتی احتیاج دارید، چه تنظیماتی برای عکاسی ماکرو باید انجام دهید و نورپردازی در عکاسی ماکرو باید به چه شکل باشد.
عکاسی ماکرو چیست؟
عکاسی ماکرو عکاسی با بزرگنمایی بالا می باشد. این عکس ها با استفاده از یک لنز ماکرو تخصصی می تواند گرفته شود، چرا که برای گرفتن عکس های دقیق و نزدیک طراحی شده است.
این ژانر از عکاسی ویژه کسانی است که می خواهند از موضوعات کم اهمیت عکاسی کنند و آنها را بزرگ کنند. شما می توانید با نصب لنز های کلیپسی ماکرو روی دوربین گوشی خود عکس های ماکرو زیبایی را ثبت کند.
البته وضوح و دقت لنزهای ماکرو برای گوشی به هیچ عنوان قابل مقایسه با لنزهای ماکرو مخصوص دوربین های حرفه ای نیست. اما کارتان را راه می اندازد.
اگر به دنبال عکاسی با نظم و دقت هستید این سبک از عکاسی مناسب شماست. این سبک به افرادی که می خواهند عکس های متفاوتی را بگیرند بسیار توصیه می شود.
از نظر فنی، یک عکس ماکرو تصویری را روی حسگر دوربین ایجاد می کند که به اندازه سوژه واقعی است که به بزرگنمایی 1:1 نیز معروف است. بنابراین اگر می خواهید از یک گل به طول یک اینچ عکس بگیرید، گل باید یک اینچ از سنسور دوربین شما را اشغال کند.
این تصویر با یک لنز ماکرو با بزرگنمایی 1:1 یا نزدیک به آن گرفته شده است.
اما به طور کلی، اصطلاح “عکاسی ماکرو” بسیار گسترده تر است که شامل عکسهای ماکرو واقعی، تصاویر کلوزآپ از گل ها، حشرات، برگ ها، غذا و غیره می شود.
به عنوان مثال، در اینجا یک عکس از یک گل نسبتا بزرگ گرفته شده است:
این عکس هم یک عکس ماکروو محسوب می شود، اما مطمئناً شامل بزرگنمایی 1:1 نمی شود (و احتمالاً می شد با یک لنز غیر ماکرو گرفت).
همین امر در مورد تصویر ساکولنت زیر نیز صادق است. از نزدیک گرفته شده اما عکاسی ماکرو واقعی نیست.
دو قطعه ضروری از تجهیزات عکاسی ماکرو
شروع عکاسی ماکرو آسان است و شما به هزاران دلار تجهیزات نیاز ندارید.
شما تنها به دو دسته تجهیزات احتیاج دارید شامل:
- یک دوربین
- لوازم جانبی با فوکوس نزدیک
انتخاب دوربین
هر عکاس ماکرو به یک دوربین نیاز دارد.
دوربینی که لنزهای قابل تعویض داشته باشد مناسب برای عکاسی ماکرو می باشد. این دوربین ها عکس ها را با بالاترین کیفیت تولید کنند می کنند و با تجربه بیشتر، می توانید لنزهای خود را بدون نیاز به خرید دوربین جدید ارتقا دهید. به علاوه، اگر تصمیم به عکاسی از مناظر، پرتره، معماری و غیره داشته باشید، لنزهای قابل تعویض همه چیز را بسیار آسان تر می کند، زیرا می توانید لنز هایی را به طور خاص برای این اهداف خریداری کنید.
اما تا زمانی که دوربین شما می تواند لنزها را تغییر دهد، نیازی نیست که حساس باشید. هر مدل DSLR یا mirrorless مدل Canon، Nikon، Sony، Fujifilm، Panasonic، Olympus یا Pentax به خوبی کار می کند.
و اگر نمی خواهید برای دوربین DSLR یا mirrorless هزینه کنید، اشکالی ندارد. حتی یک گوشی هوشمند به شما امکان گرفتن عکس های ماکرو را می دهد، به شرطی که لوازم جانبی مناسب فوکوس نزدیک را داشته باشید.
انتخاب لوازم جانبی با فوکوس نزدیک
اکثر دوربین ها نمی توانند به طور خودکار از نزدیک فوکوس کنند. بنابراین برای گرفتن عکس های ماکرو، به نوعی ذره بین نیاز دارید.
در اینجا، شما چند گزینه دارید. اگر از قبل لنز هایی دارید (مانند لنز کیت 18 تا 55 میلیمتری یا لنز 50 میلیمتری)، می توانید یک فیلتر نمای نزدیک خریداری کنید که به تنظیمات شما متصل می شود و به شما امکان می دهد با بزرگنمایی های بالا عکس بگیرید. Extension tubes گزینه دیگری هستند که بین دوربین و لنز شما قرار می گیرد و امکان فوکوس نزدیک تری را فراهم می کند.
اما با این که فیلترهای نمای نزدیک و Extension tubes کار می کنند، دارای اشکالات جدی هستند. فیلترهای کلوزآپ وضوح تصویر را کاهش می دهند. در واقع هر دو گزینه انعطاف عکس برداری شما را کاهش می دهند. به همین دلیل است که ما یک لنز ماکرو را برای بهترین تجربه عکاسی توصیه می کنیم.
اینکه کدام لنز ماکرو را انتخاب می کنید تفاوت عمده ای ایجاد نمی کند. تا زمانی که لنز بتواند شما را نزدیک کند، بزرگنمایی 1:2 یا 1:1 ایده آل است، پس می توانید تصاویر فوق العاده ای بگیرید.
آیا وسیله دیگری لازم است؟
اگر مطالعه ای در مورد عکاسی ماکرو انجام داده اید، احتمالاً از خود می پرسید: در مورد نور مصنوعی(رینگ لایت و …) چطور؟ در مورد سه پایه چطور؟ در مورد ریل فوکوس چطور؟ آیا اینها برای عکاسی ماکرو خوب مهم نیستند؟
نور مصنوعی، سه پایه محکم و ریل فوکوس ماکرو مطمئناً می تواند برای برخی از انواع عکاسی ماکرو مفید باشند، اما قطعاً الزامی نیست.
بنابراین توصیه می کنم بدون چنین لوازم جانبی شروع کنید. سپس، اگر به ثبات بیشتری نیاز دارید، می توانید یک سه پایه خریداری کنید. اگر فوکوس دقیقی می خواهید، می توانید یک ریل فوکوس بگیرید. و اگر می خواهید نور را تغییر دهید، می توانید از نور های مصنوعی مثل رینگ لایت استفاده کنید.
بنابر این اگر می خواهید یک سه پایه برای ثبات بیشتر و یک رینگ لایت به عنوان نور مصنوعی خریداری کنید می توانید راهنمای خرید بهترین رینگ لایت و خرید بهترین سه پایه را بررسی کنید.
تنظیمات عکاسی ماکرو
عکاسی ماکرو از نظر فنی یک ژانر سخت است. بنابراین هنگام عکاسی باید به تنظیمات خود دقت کنید.
1. دوربین خود را روی حالت اولویت دیافراگم یا دستی تنظیم کنید
تقریباً هر دوربین یک سری حالت ارائه می دهد: اولویت دیافراگم، اولویت شاتر، برنامه و غیره.
بهتر است حالت اولویت دیافراگم یا دستی را انتخاب کنید.
اولویت دیافراگم به شما امکان می دهد دیافراگم و تنظیم ISO خود را انتخاب کنید، در حالت عادی دوربین شما سرعت شاتر را انتخاب می کند. تنظیم دیافراگم تا حد زیادی به ایجاد عکس های ماکرو خیره کننده کمک می کند.
حالت دستی به شما امکان می دهد دیافراگم، سرعت شاتر و ISO را انتخاب کنید که به شما بیشترین انعطاف پذیری و کنترل خلاقانه را ارائه می دهد. با این حال ممکن است کمی طول بکشد تا به آن عادت کنید، بنابراین اگر ایده عکاسی در حالت دستی را دوست دارید اما در تنظیم تمام تنظیمات دوربین خود احساس راحتی نمی کنید، با اولویت دیافراگم شروع کنید، سپس با تجربه بیشتر به حالت دستی بروید.
2. دیافراگم خود را برای عمق میدان کامل با دقت انتخاب کنید
دیافراگم سوراخی در داخل لنز شما است که بسته به تنظیمات دیافراگم دوربین شما باز و بسته می شود.
دیافراگم بخش کلیدی نوردهی (به همراه سرعت شاتر و ISO) است. اما دیافراگم بر عمق میدان و میزان وضوح تصویر نیز تأثیر می گذارد.
با انتخاب یک دیافراگم کوچک، به نتیجه ای مانند این خواهید رسید که بیشتر سوژه در فوکوس است:
و با انتخاب یک دیافراگم بزرگ، در نهایت به تصویری مانند این خواهید رسید که در آن مقدار بسیار کمی از سوژه در فوکوس است:
از آنجایی که عکاسی ماکرو با چنین بزرگنمایی بالایی انجام می شود، عمق میدان در حال حاضر بسیار محدود است. (هر چه به سوژه خود نزدیک تر باشید، عمق میدان کمتر می شود.)
بنابراین گرفتن عکس با سوژه و پسزمینه واضح بسیار سخت است، حتی اگر با f/22 عکاسی کنید. برخی از عکاسان ماکرو دوست دارند کل سوژه خود را از جلو به عقب واضح نگه دارند و اغلب با f/13 یا f/16 عکاسی می کنند.
در حالی که سایر عکاسان ماکرو دوست دارند به اصطلاح جلوهای با فوکوس نرم ایجاد کنند، جایی که شما تنها بخشی از سوژه خود را در فوکوس میگیرید.
هیچ کدام اشتباه نیست و هر دو نوع عکاسی ماکرو زمانی که به درستی اجرا شوند می توانند عالی به نظر برسند. فقط مطمئن شوید که برای هر عکسی که می گیرید به دیافراگم فکر می کنید. به این ترتیب، شما به نتیجه هنری که به دنبال آن هستید، می رسید.
3. از فوکوس دستی برای واضح ترین نتایج استفاده کنید
این روزها دوربین ها و لنزها سیستم های فوکوس خودکار شگفت انگیزی ارائه می دهند. می توانید از پرندگان در حال پرواز، ماشین ها با سرعت بالا، پرواز هواپیما ها و موارد دیگر عکس بگیرید.
با این حال، حتی بهترین سیستمهای فوکوس خودکار دارای یک ضعف بزرگ هستند. متأسفانه، فوکوس خودکار روی اشیاء، در بزرگنمایی ماکرو واقعاً سخت است. به همین دلیل است که برای گرفتن بهترین عکس های ماکرو، باید به صورت دستی فوکوس کنید.
برای این کار به سادگی لنز خود را از فوکوس خودکار به فوکوس دستی تغییر دهید (اکثر لنزها یک سوئیچ در کنار خود دارند). سپس حلقه فوکوس را بچرخانید تا به نقطه تمرکز مورد نظر خود برسید.
نکته: اگر برای فوکوس کردن روی یک سوژه نزدیک مشکل دارید، ابتدا فوکوس خود را تنظیم کنید. سپس حلقه فوکوس خود را رها کنید و دوربین خود را به جلو و عقب تکان دهید تا سطح فوکوس دقیقاً همان جایی باشد که می خواهید.
نورپردازی عکاسی ماکرو
برای عکاسی ماکرو، توصیه می کنم با نور طبیعی شروع کنید. هیچ فلاش یا چراغ استودیویی یا رینگ لایتی نخرید، مخصوصاً در ابتدا کار.
در عوض، از نور خورشید و دیگر نور های طبیعی استفاده کنید. زمان هایی از روز برای نورپردازی عکس های ماکرو عالی هستند و به عکس های شما جلوه زیبایی می دهند.
ظهر روز ابری
نور ظهر روز ابری برای عکاسی ماکرو عالی است. این نور نرم است، جذاب است، و باعث می شود رنگ ها فوق العاده زنده به نظر برسند.
این عکسی است که در یک بعد از ظهر ابری گرفته شده است:
متأسفانه، نور در هوای ابری در اوایل و اواخر روز به خوبی برای نور پردازی کار نمی کند، چرا که هوا تاریک خواهد شد و برای گرفتن یک تصویر خوب اصلا مناسب نیست. بنابراین اگر آسمان ابری است، حتماً وسط روز عکاسی کنید.
صبح و عصر آفتابی
ساعتهای طلایی، یعنی یکی دو ساعت اول پس از طلوع خورشید و یکی دو ساعت آخر قبل از غروب خورشید، تقریباً مورد علاقه همه عکاسان است و دلیل خوبی هم دارد:
در این زمان ها نور طلایی ملایمی را در دسترس خواهید داشت که عالی به نظر می رسد.
به لطف نور ساعت های طلایی، رنگ ها زیبا به نظر می رسند و شما می توانید جلوه های نورپردازی جالبی ایجاد کنید. در اینجا تصویری در حوالی غروب خورشید گرفته شده است (رنگ نارنجی غروب خورشید پس زمینه زیبایی را ایجاد کرده):
حواستان باشد که آسمان باید صاف باشد، چرا که پوشش ابری بیش از حد، باعث می شود این نور زیبا را از دست بدهید. در این صورت باید با نور کم و ابری کنار بیایید که برای عکاسی ماکرو چندان خوب کار نمی کند.
وقتی نور شدید است عکاسی ماکرو انجام ندهید
احتمالاً این اشتباه شماره یک است که عکاسان ماکرو مبتدی مرتکب می شوند. اگر زمانی که نور شدید است بیرون بروید، مهم نیست که چقدر به عنوان یک عکاس ماهر باشید، با نوردهی های بد، رنگ های زشت و سایه های نامطلوب مواجه خواهید شد.
اساساً از چند ساعت پس از طلوع خورشید تا چند ساعت قبل از غروب آفتاب، با فرض اینکه پوشش ابری ندارید، برای عکاسی ماکرو بدترین زمان است.
بنابراین همانطور که در بالا توضیح داده شد، زمانی که نور خوب است، عکس بگیرید. و هنگامی که نور شدید است از عکاسی خودداری کنید.
نکاتی برای مبتدیان عکاسی ماکرو
اکنون که با اصول عکاسی ماکرو آشنا شدید، اکنون با چند نکته و ترفند برای بهبود عکسهای ماکرو خود آشنا شوید.
1. ترکیب بندی
ترکیب بندی در عکاسی ماکرو کار بزرگی است. با قرار دادن عناصر خود در نواحی مختلف قاب، می توانید به نتایج نهایی بسیار متفاوتی دست یابید. در واقع، ترکیب بندی تفاوت بین یک تصویر کسل کننده و شبیه به عکس فوری و یک تصویر خیره کننده است .
با قانون یک سوم در عکاسی شروع کنید. با قرار دادن سوژه خود در یک سوم مسیر در کادر، می توانید در عین حفظ حرکات بصری فراوان (که به عنوان پویایی نیز شناخته می شود) به هارمونی خوبی دست پیدا کنید.
همچنین میتوانید ترکیببندیهای مرکزی را نیز امتحان کنید، سوژه اصلی خود را درست در مرکز کادر قرار دهید. تصاویر در مرکز معمولاً بسیار واضح به نظر می رسند، به خصوص اگر سوژه ای متقارن داشته باشید.
هنگامی که دستورالعمل های اصلی ترکیب بندی، مانند قانون یک سوم و تقارن را یاد گرفتید، توصیه می کنم با طرح بندی های مختلف تصویر بازی کنید. یک سوژه ماکرو خوب پیدا کنید، سپس آن را در قسمت های مختلف کادر قرار دهید. ممکن است به عکاسی ماکرو مینیمالیسم فکر کنید، ممکن است سعی کنید مورب ها را در نظر بگیرید، ممکن است مثلث ها یا قانون شانس را در نظر بگیرید.
2. فاصله بین سوژه و پس زمینه را افزایش دهید
برای دستیابی به پس زمینه های ماکرو زیبا و تار بخشی از آن مربوط به استفاده از دیافراگم باز برای عمق میدان کم است. اما بخش کلیدی دیگر این است که مطمئن شوید که سوژه شما تا حد امکان از پس زمینه دور باشد.
این یک ترفند ساده است، اما تفاوت زیادی ایجاد می کند.
اکنون می توانید فاصله سوژه تا پس زمینه را به دو روش اصلی افزایش دهید:
- می توانید سوژه ای را پیدا کنید که از پس زمینه دور باشد. بنابراین اگر می خواهید از یک لاله عکاسی کنید، لاله ای را پیدا کنید که دور از درختان یا حصار ها یا علف های پشت آن باشد.
- می توانید موقعیت خود را طوری تغییر دهید که ناحیه پشت سوژه شما عقب نشینی کند. به عنوان مثال، با حرکت به عقب روی زمین، ناحیه پشت سوژه شما اغلب از چمن (نزدیک به سوژه شما) تغییر می کند و به درختان دور یا گل های دور (دور از سوژه شما) تبدیل می شود. و تاری بسیار بهتری دریافت خواهید کرد.
برای تصویر زیر، عکاس خواسته هنگام عکاسی از سنبل ها، یک تاری پسزمینه خوب ایجاد کند. برای این کار دوربین را را جلو و عقب می کند تا فاصله خوبی بین سوژه اصلی و گل پشت آن به وجود آید که در نهایت به عکس زیر می رسد.
3. برای جلوه های نوری زیبا سوژه را بین دوربین و خورشید قرار دهید
این به شما تصاویری مانند این را می دهد، با بسیاری از جلوه های نورپردازی جالب در پس زمینه:
تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک سوژه خوب پیدا کنید، نزدیک بروید و مطمئن شوید که در مقابل خورشید است. این تکنیک را در حوالی طلوع یا غروب خورشید امتحان کنید.
نکته: از طریق دوربین خود مستقیماً به خورشید نگاه نکنید، به خصوص در بزرگنمایی های بالا. اگر از دوربین DSLR استفاده می کنید، ما توصیه می کنیم آن را به Live View (جایی که با LCD پشت دوربین خود عکس می گیرید) تغییر دهید.